Ένας χρόνος Common Multiple
Το Σεπτέμβρη του 2015, βρεθήκαμε φοιτητές-τριες, εργαζόμενες-οι, άνεργες-οι, μετανάστες-μετανάστριες στις φοιτητικές εστίες του πανεπιστήμιο Αθηνών δημιουργώντας τον αυτοοργανωμένο κοινωνικό χώρο Common Multiple ως συνέχεια του εγχειρήματος Vita Activa αλλά με νέους στόχους και προσανατολισμό. Με πρόταγμα την αυτοοργάνωση, ως τρόπο ζωής και αγώνα, προβήκαμε σε κατάληψη σε χώρους της εστίας με στόχο την επανανοηματοδότησή τους από τη λειτουργία που τους δίνει το πανεπιστήμιο και το κράτος. Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε μία συνέλευση που να απαντάει τόσο στην ανάγκη ύπαρξης ενός κοινωνικού χώρου εντός των εστιών, όσο και μιας πολιτικής παρέμβασης, συμμετέχοντας σε αγώνες, θίγοντας ζητήματα εντός των εστιών και έχοντας τα αυτιά ανοικτά της στο ευρύτερο κίνημα.
Αντιλαμβανόμαστε τον κοινωνικό χώρο ως το χώρο που σπάμε τους διαχωρισμούς που μας θέτουν οι από τα πάνω, καλύπτοντας τις ανάγκες μας συλλογικά και αλληλέγγυα και προσπαθώντας να δημιουργήσουμε τα εργαλεία για να πετύχουμε τους δικούς μας σκοπούς. Στα πλαίσια αυτά, όντας ενάντια στις εμπορευματικές σχέσεις που προτάσει το κεφάλαιο και θέλοντας να καλύψουμε την ανάγκη μας για τροφή αλλά με συλλογικό τρόπο, οργανώναμε συλλογικές κουζίνες όπου θα αποτελούσαν ένα σημείο συνάντησης για εμάς και για κόσμο εντός και εκτός εστίας. Σε μία από τις κουζίνες μαγειρέψαμε και φάγαμε μαζί με μετανάστες/ριες και αλληλέγγυους/ες από τα Λυόμενα Ιλισίων. Επίσης μέσα από τη διαδικασία της συνέλευσής μας, προέκυψε η ανάγκη να εμβαθύνουμε σε διάφορα θεωρητικά ζητήματα και αποφασίσαμε να εξωτερικεύσουμε αυτές μας τις σκέψεις μέσα από ανοικτές συζητήσεις διότι κρίναμε ότι οι προβληματισμοί μας αυτοί είναι ευρύτεροι. Παράλληλα, ανοίξαμε πεδίο λόγου μέσα και έξω από την εστία για ζητήματα που μας ενδιέφεραν (γλωσσικός σεξισμός, το θέμα της τροφής κλπ), μιλώντας για αυτά από τη σκοπιά των από τα κάτω και του κόσμου της αυτοοργάνωσης.
Σε μια εποχή που το κράτος γίνεται όλο και πιο ολοκληρωτικό, που κανένα μέλλον δεν προμηνύεται για εμάς, παίρνουμε την θέση των από τα κάτω στον ταξικό πόλεμο. Με βάση αυτό το σκεπτικό συμμετείχαμε στον αγώνα ενάντια στο κέντρο κράτησης Ελληνικού για την απελευθέρωση της Sanaa Taleb και των υπόλοιπων φυλακισμένων μεταναστριών, που αποτελούν το πιο υποτιμημένο κομμάτι της κοινωνίας. Δημιουργήσαμε πρωτοβουλία για τη στέγαση μεταναστών/τριών στις εστίες η οποία εν τέλει δεν πραγματοποιήθηκε. Ξεκινήσαμε επίσης πρωτοβουλία για την παρακολούθηση της ανακαίνισης της Β’ ΦΕΠΑ ώστε αυτή αν γίνει, να γίνει υπό τους όρους που θέλουμε εμείς και όχι το πανεπιστήμιο. Επίσης, βλέποντας τη γενική συνέλευση του συλλόγου της ΦΕΠΑ ως ένα πεδίο παρέμβασης, συμμετείχαμε ενεργά στην επιτροπή για την αλλαγή του εσωτερικού κανονισμού βάζοντας και δικά μας χαρακτηριστικά όσο πιο μακριά γίνεται από το πλαίσιο της συνδιαχείρισης της ζωής μας με το πανεπιστήμιο. Στο τέλος της χρονιάς μάλιστα δεχθήκαμε επίθεση στους χώρους μας και απαντήσαμε κάνοντας παρέμβαση στους δημόσιους χώρους των εστιών.
Απέναντι στο ζόφο που επικρατεί στους δημόσιους χώρους, οι οποίοι είναι γεμάτοι από τα κατάλοιπα της καπιταλιστικής κοινωνίας που προσπαθεί να εμπορευματοποιήσει τους ίδιους τους χώρους και τις ίδιες τις ζωές μας μέσα σε αυτούς, εμείς παρεμβαίνουμε για να δείξουμε ότι είμαστε εκεί για να μπλοκάρουμε οποιαδήποτε σεξιστική η φασιστική συμπεριφορά και οποιαδήποτε προσπάθεια δημιουργίας ενός ακόμη πεδίου που να αναπαράγει την ταξική καταπίεση. Έτσι προσπαθούμε να δώσουμε στους δημόσιους χώρους ένα χαρακτήρα που ταιριάζει σε εμάς τους/τις από τα κάτω, που δίνει την ελευθερία έκφρασης, ύπαρξης και συνύπαρξης στους καταπιεσμένους και αντιστέκεται στους καταπιεστές.
Στεκόμενοι/ες απέναντι σε αυτή τη πραγματικότητα η οποία γίνεται όλο και πιο αδυσώπητη προς όσους/ες δεν απολαμβάνουμε τα προνόμια και την άνεση μίας ασφαλούς ζωής, αρνούμενοι/ες τις εμπορευματικές σχέσεις αλλά και τις εξουσιαστικές που αναπτύσσονται μεταξύ μας (φυλετικές, έμφυλες, ηλικιακές), καταλαμβάνουμε και επανανοηματοδοτούμε τους χώρους και τους χρόνους της ζωής μας. Λειτουργούμε μέσω της συνέλευσης στην οποία προσπαθούμε να συμμετέχουμε ισότιμα και οριζόντια όλα τα μέλη και συναντιόμαστε τακτικά μία φορά την εβδομάδα ώστε οι αποφάσεις που παίρνουμε να είναι συλλογικά κεκτημένα όλων μας. Στεκόμαστε ενάντια σε κάθε είδους φασιστική συμπεριφορά και πολιτική και χωρίς να ισχυριζόμαστε ότι έχουμε αποβάλει παντελώς όλα τα κατάλοιπα που μας κληρονόμησε αυτή η κοινωνία, επιδιώκουμε να μην αναπαράγουμε σεξιστικές και έμφυλες διακρίσεις .
Καλούμε οποιαδήποτε ασφυκτιά μέσα στις νόρμες και στη κανονικότητα, οποιονδήποτε μετανάστη βιώνει το πιο σκληρό πρόσωπο του ελληνικού κράτους, οποιονδήποτε εργάτη-ρια τρώει σκατά από το αφεντικό του, οποιoδήποτε άτομο δέχεται τη σαπίλα της πατριαρχικής ελληνικής κοινωνίας και τις σεξιστικές της επιθέσεις, να μας γνωρίσει μέσα από τις διαδικασίες μας, να συμμετάσχει και να συνδιαμορφώσει τις πράξεις μας.
Common Μultiple
Αυτοοργανωμένος κοινωνικός χώρος στη ΦΕΠΑ
Blog: common–multiple.espivblogs.net
email: common_multiple@espiv.net