Σύντομος απολογισμός
Βρεθήκαμε πριν 2 χρόνια φοιτητές-τριες, εργαζόμενες-οι, άνεργες-οι στο χώρο της φοιτητικής εστίας του πανεπιστημίου Αθηνών δημιουργώντας τον κοινωνικό χώρο Vita Activa. Βάσεις μας αποτέλεσαν ο αντιεμπορευματισμός, η συνδιαμόρφωση στη λήψη αποφάσεων και ο αντιφασισμός με στόχο τη δημιουργία και προαγωγή εναλλακτικών πολιτιστικών δομών. Οι δράσεις μας τον πρώτο χρόνο πολλές, ιδίως στο πολιτιστικό πεδίο και το πεδίο της αλληλεγγύης: κύκλοι αυτομόρφωσης, καλλιτεχνικά εργαστήρια, συζητήσεις, χαριστικό-ανταλλακτικό παζάρι, κοινωνικό φαρμακείο, κοινωνικό φροντιστήριο δανειστική βιβλιοθήκη κ.α.
Με την πάροδο του χρόνου στη συνέλευση εκφράστηκε η ανάγκη για ένα εγχείρημα με έμφαση στην πολιτική παρέμβαση, την παραγωγή πολιτικού λόγου και τη ζύμωση απόψεων. Η θέληση αυτή μας οδήγησε σε μία διαρκή εσωτερική διαδικασία στην οποία αναδείχτηκαν πολλά προβλήματα. Προβλήματα που αφορούσαν τόσο τη διαδικασία της συνέλευσης (μόνο διαχειριστική συνέλευση, άτυπη ιεραρχία, κακό κλίμα) όσο και τα θέλω των ατόμων και της συνέλευσης συνολικά. Αποτέλεσμα ήταν η σταδιακή μείωση των μελών και η παραίτηση από δράση και όρεξη.
Επανεκκίνηση
Τα εναπομείναντα μέλη μέσα από απολογιστικές συνελεύσεις και συζητήσεις αναγνωρίσαμε τα λάθη του παρελθόντος (με αυτοκριτική διάθεση) και εντοπίσαμε την ανάγκη ύπαρξης ενός ζωντανού κοινωνικού χώρου εντός των εστιών ο οποίος θα συνεχίσει να σπάει το διαχωρισμό εντός κι εκτός εστίας (όπως η vita activa) και θα έχει τα αυτιά του στη γειτονιά και στον ευρύτερο κόσμο του αγώνα. Αποφασίζοντας να συνεχίσουμε το εγχείρημα και με τη συμμετοχή νέων μελών συνδιαμορφώσαμε για το μέλλον του κοινωνικού χώρου.
Σημείο συνάντησης μας είναι η αμφισβήτηση του καπιταλιστικού συστήματος, της κυριαρχίας του κεφαλαίου, του κράτους των καταπιεστικών θεσμών και δομών ελέγχου και του ιεραρχικού μοντέλου λήψης αποφάσεων με τα κέντρα εξουσίας και τις κάθε λογής αυθεντίες που λαμβάνουν αποφάσεις για όλους εμάς τους από τα κάτω. Αρνούμαστε τα κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα, εναντιωνόμαστε σε κάθε μορφή σεξισμού και βρισκόμαστε απέναντι σε κάθε είδους ρατσιστική και φασιστική ιδεολογία και πρακτική.
Φοιτητικές εστίες
Οι φοιτητικές εστίες είναι ένας χώρος άρρηκτα ιστορικά συνδεδεμένος με τις πανεπιστημιουπόλεις. Δημιουργήθηκαν σε ένα πλαίσιο όπου οι ανάγκες του κεφαλαίου για εξειδικευμένο προσωπικό και στελέχωση της κρατικής διοίκησης και των επιχειρήσεων ήταν αυξημένες. Και για να καλυφθούν αυτές οι ανάγκες έπρεπε να εκπαιδευτούν νέα εργατικά χέρια, χειρωνακτικής και κυρίως διανοητικής εργασίας. Έτσι από τη μια μεριά το πανεπιστήμιο λειτούργησε ως θεσμός ταξικής κινητικότητας, μεταφοράς ανθρώπων από τα χαμηλότερα στρώματα στα μεσαία (και σπανίως στα ανώτατα). Από την άλλη μεριά λειτούργησε ως ιδεολογικός μηχανισμός με κυρίως έναν σκοπό. Να πείσει τους νέους και τις νέες ότι δεν θα συνεχίσουν να είναι εργάτες/τριες σαν τους γονείς τους που το κεφάλαιο θα τους αποσπά τη ζωντάνια τους αλλά αυτό που θα κάνουν θα είναι κάτι ανώτερο, κάτι πιο «καθαρό» και ευγενές. Έτσι οι φοιτητικές εστίες (όπως και οι φοιτητικές κοινότητες γενικά) διαπνέονται από αυτήν την γενική απουσία κάθε ταξικής συνείδησης, τρεφόμενοι και προστατευόμενοι από το κράτος μέχρι να εκπαιδευτούν επαρκώς, τεχνικά και διανοητικά, για να καλύψουν τις ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής και της κρατικής διοίκησης.
Στην παρούσα συγκυρία οι ανάγκες του κεφαλαίου δεν είναι πια οι ίδιες. Έτσι, οι εστίες και κάθε λογής χρηματοδότηση για την ταξική κινητικότητα προς τα πάνω μας αφήνει χρόνους. Το ζήτημα στις μέρες μας, για το κεφάλαιο, είναι πάλι η ταξική κινητικότητα αλλά αυτή τη φορά προς τα κάτω. Εμάς, ως κοινωνικός χώρος μέσα στην εστία, μας ενδιαφέρει να συνειδητοποιούμε κάθε φορά ποια η σχέση του κεφαλαίου με το κράτος και το πανεπιστήμιο και ποια η δική μας σχέση με αυτούς. Και με αυτή τη συνειδητοποίηση να οδηγούμε την πράξη μας προς το ξεπέρασμα των σχέσεων που μας επιβάλλονται, είτε αντικειμενικά/υλικά, είτε υποκειμενικά/ιδεολογικά.
Με βάση τα παραπάνω χαρακτηριστικά δημιουργούμε έναν κοινωνικό χώρο εντός των εστιών του πανεπιστημίου με πρόταγμα την αυτοοργάνωση και με στόχο την επανανοηματοδότηση του χώρου μέσω της δημιουργίας ζωντανών και αντιιεραρχικών δομών, τη διάχυση ριζοσπαστικών ιδεών και τη δημιουργία ακόμα μία νησίδας στο πέλαγος του ευρύτερου αγώνα.
«Κοινό Πολλαπλάσιο»
“Κοινό πολλαπλάσιο των αριθμών α και β λέγεται κάθε αριθμός κ, ο οποίος είναι ταυτόχρονα πολλαπλάσιο του α και πολλαπλάσιο του β. Δηλαδή υπάρχουν φυσικοί αριθμοί μ και ν τέτοιοι, ώστε μα=νβ=κ. Κάθε ζεύγος α και β έχει άπειρο πλήθος κοινών πολλαπλάσιων. Κάθε κοινό πολλαπλάσιο είναι μεγαλύτερο ή ίσο με τους α και β.”
Φανταζόμαστε πως καθεμιά/καθένας από εμάς είναι ο “α” και ο “β” και ότι η συλλογικότητα την οποία θέλουμε να δημιουργούμε κάθε φορά είναι ο τόπος στον οποίο πολλαπλασιαζόμαστε, ο “κ”. Τα “μ” και τα “ν” είναι η συνέλευσή μας, οι δράσεις μας και οι συζητήσεις μας. Δηλαδή, ο κοινός μας τόπος είναι οι πολλαπλασιασμένοι μας εαυτοί και εαυτές οι οποίες όμως δεν έχουν χάσει τη διαφορετικότητα και την ιδιαιτερότητά τους. Στο Κοινό Πολλαπλάσιο η καθεμιά και ο καθένας όχι μόνο δεν υποχωρεί από αυτά που είναι αλλά μεγαλώνει, μαθαίνει, εξελίσσεται ΕΠΕΙΔΗ μοιράζεται με τους άλλους. Επιδιώκουμε η συλλογικότητα μας να μην είναι το αποτέλεσμα μιας μίνιμουμ πολιτικής συμφωνίας αλλά το αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού μας από κοινού.
Συμμετέχουμε όλοι και όλες στις λήψεις αποφάσεων, συνδιαμορφώνοντας οριζόντια και συλλογικά μέσα από μία ενιαία συνέλευση. Δραστηριοποιούμενοι στην εστία πανεπιστημίου ανοίγουμε πεδίο λόγου και δράσης σε ζητήματα που αφορούν την εστία, το πανεπιστήμιο, τη γειτονιά και τα τρέχοντα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα. Στα πλαίσια των δράσεων μας περιλαμβάνονται ανοιχτές κουβέντες δίχως να αναπαράγουμε την ιεραρχία μεταξύ ειδικών και μη.
Η συνέλευσή μας είναι ανοιχτή και γίνεται κάθε Τετάρτη, ώρα 11.30 – 14.00 στο χώρο της βιβλιοθήκης στο ισόγειο της Α’ ΦΕΠΑ.
Αυτοοργανωμένος – Αυτοδιαχειριζόμενος
Κοινωνικός Χώρος
«Κοινό Πολλαπλάσιο»
Common Multiple
Blog: common-multiple.espivblogs.net
Επικοινωνία: common_multiple@espiv.net